Glad ijs

Het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) wil zekerheden inbouwen voor leerlingen in het MBO-onderwijs. Een plan uit de hoge hoed om na alle hervormingen die hebben plaatsgevonden in het MBO-onderwijs, de bal voor de voeten neer te leggen van onderwijsinstellingen en bedrijfsleven.
De strategie is dat vooraf de scholen en het bedrijfsleven de cursist een garantie gaan geven voor een baan.

De Wet Werk en Zekerheid actueel en geen enkele werkgever zit te wachten op veelal ongemotiveerde en bovendien onervaren krachten. Dan ook nog een vaste betrekking aanbieden is al helemaal uit den boze. Freelance en ZZP-ers zijn op dit moment de enige drijfveer voor de ondernemingen die zich op geen enkel vlak willen binden vanwege diezelfde wetgeving. Natuurlijk zijn er wel leerlingen die welwillend zijn en de kennis hebben maar het gros blijft steevast spelletjes spelen op hun telefoontje.

De Wet Werk en Zekerheid is een uitvloeisel van het sociaal akkoord uit 2013. Toen werd vastgesteld dat de arbeidsmarkt niet voldoet aan de huidige eisen. Werkgevers willen juist meer flexibiliteit omdat de grillige economie en het graaiende overheidsbeleid totaal geen garanties bieden voor een stabiele strategische toekomst.
Aan de andere kant maakte het bedrijfsleven al eerder bezwaar tegen het wegbezuinigen van de diverse kenniscentra’s. Ook de lengte van opleidingen werd teruggebracht maar na zwaar onderhandelen met staatssecretaris Sander Dekker kon nog wat worden gered met betrekking tot de duur van bepaalde opleidingen.

Om nu de verantwoordelijkheid geheel bij scholen en het bedrijfsleven neer te leggen zal de voormalige wethouder van Den Haag niet in dank worden afgenomen. Want de nieuwe overkoepelende kenniscentra SBB in Zoetermeer is een voortvloeisel van het beleid uit het Haagse. Daar geeft de overheid dus zelf al aan welke opleiding in het MBO onderwijs de meeste kans geeft op een baan. De overheid neemt daarin haar verantwoordelijkheid.

Het MBO-onderwijs in samenwerking met de werkgevers hebben intertijd bakzeil moeten halen maar het vreemde is dat een nieuwe commissie nu moet gaan onderzoeken of het onderwijs aansluit bij de stand der techniek in het bedrijfsleven. Helaas een gemiste kans van de overheid die heel veel geld gaat kosten. De oude vertrouwde Klankbordgroepen van onderwijs en bedrijfsleven worden node gemist maar waren niet meer nodig. Om een leerling nu een stageplek te geven zal de overheid geld moeten betalen aan de ondernemers die daar voor open staan. Het onderwijs en de werkgevers willen wel maar de staatssecretaris heeft andere ideeën en begeeft zich op glad ijs.