zondag 27 januari 2013

Oneerlijke concurrentie bij Damplein project Leidschendam

Staatssteun Damplein Leidschendam wordt teruggevorderd

De Europese Commissie heeft geconstateerd dat de Staat der Nederlanden de onverenigbare staatssteun in het vastgoedproject Damplein Leidschendam moet terugvorderen van Schouten - de Jong Bouwfonds. Het gaat om een totaalbedrag van 6,9 miljoen euro exclusief rente.

Damplein Leidschendam, Corbulo affairs, Corbulo, Europese Commissie, Stichting Behoud Damplein Leidschendam, Staatssteun, Gemeente Leidschendam Voorburg, Corbulo affaire

De verkoop van de grond werd jaren geleden via een privaat-publiek partnerschap opgezet door de gemeente Leidschendam en Schouten - de Jong Bouwfonds waarbij Schouten - de Jong Projectontwikkeling BV een partnerschap aanging met Bouwfonds Ontwikkeling BV.
In 2003 werd de betreffende grond onafhankelijk getaxeerd en in 2004 verkocht aan privaat publieke partijen waaronder Schouten - de Jong Bouwfonds BV. Vanwege veranderende marktomstandigheden besloot de gemeenteraad van Leidschendam in 2009 de oorspronkelijke overeengekomen verkoopprijs van 8,6 miljoen euro te verlagen naar 4 miljoen euro waarbij tevens de grondexploitatiebijdrage van 1,1 miljoen euro en kwaliteitsvergoeding van 0,9 miljoen euro niet langer verschuldigd werd.
Het extra bedrag van 0,3 miljoen euro dat nu naar voren wordt gebracht komt zo mogelijk uit de geheime rapporten die de gemeente Leidschendam-Voorburg ter beoordeling heeft moeten afgeven bij de Europese Commissie. Zeven keer werd gevraagd nadere zienswijzen in te dienen.

De gemeente Leidschendam verstrekte een bijzonder aantrekkelijk markteconomisch voordeel via afwaardering van de grondprijs en het kwijtschelden van andere kosten aan Schouten - De Jong Bouwfonds. Dit is overigens een combinatie van Schouten & De Jong projectontwikkeling B.V. en Bouwfonds ontwikkeling B.V., die ook samenwerkte met de gemeente om de grond bouwrijp te maken. Andere geïnteresseerde projectontwikkelaars in dit omvangrijke bouwproject hadden het nakijken.

zondag 20 januari 2013

Terramichelli’s passato???


De Fyra V250 treinstellen ofwel de Terramichelli’s van AnsaldoBreda lijken thans verleden tijd te zijn. De Nederlandse belastingbetaler de dupe maar ach, wat maakt die slordige 400 miljoen nu uit. Een druppel op een gloeiende plaat zullen we maar zeggen en wie weet is er ergens nog een subsidiepotje bij de Europese Unie.

De Terramichelli's van producent AnsaldoBreda zijn wellicht voorgoed verleden tijd. Voor nu wellicht ruimte voor het echte werk met een trein die wel waar geeft voor minder geld. Mechelen, de provincies Zeeland en Brabant en onze hofstad kijken er weer reikhalzend naar uit. De oude vertrouwde Beneluxtrein. Loc uit de 1100 serie ervoor en TRAXX erachter.

Wellicht goed nieuws voor de TRAXX, wat staat voor Transnational Railway Applications with eXtreme fleXibility. De elektrische locomotieven van producent Bombardier die reeds jarenlang de tractie verzorgde van de vergane glorie, de Beneluxtrein. Een beproefde zekerheid en daar moeten we voor gaan in deze tijden van crisis.
Geld verkwanselen, daar is de overheid goed in zo blijkt wel. Dat er koppen gaan rollen lijkt een vaststaande zekerheid te zijn. Wordt vervolgd.

zaterdag 19 januari 2013

Fyra V250 buitenspel

Fyra verbinding Brussel - Amsterdam op losse schroeven

De Fyra V250 treinen van de Italiaanse bouwer AnsaldoBreda staan volledig buitenspel. Hebben sinds de officiële ingebruikstelling van de nieuwe dienstregeling op 9 december 2012  niet aan de verwachtingen kunnen voldoen. De treinen mogen niet meer rijden op de hogesnelheidslijn tussen Amsterdam en Brussel Zuid. Uitsluitend de Thalys blijft op de rails tussen Parijs en Amsterdam.

De Siemens Valero staat als DB ICE 3 hogesnelheidstrein gereed voor vertrek in Keulen. Deze treinstellen kunnen in de toekomst prima ingezet worden op het HSL traject tussen Amsterdam en Londen.
Op Schiphol Airport staat de IC naar Berlijn als internationale trein gereed voor vertrek.

De oude vertrouwde Beneluxtrein was dus zo slecht nog niet en wordt node gemist. Hofstad Den Haag diende al een verzoek in om ruimte op het spoor te krijgen om een vervoerder de verbinding tussen Den Haag en Brussel te laten verzorgen. Naast Den Haag profiteren ook de inwoners van de provincies Brabant en Zeeland die mogelijkerwijze weer een aansluiting krijgen via de oude vertrouwde lijn naar Antwerpen.

zondag 13 januari 2013

Niets zien en horen maar vooral zwijgen.........

De overheid is van mening dat regelgeving aanzienlijk verminderd en vereenvoudigd is voor burgers en ondernemingen. Helaas heb ik niet die ervaring want voor iedere verandering beland je spontaan in een nieuw doolhof van regeltjes. Noem het maar de verlegging van de regeldruk waar de overheid overigens heel sterk in is. Zand in de ogen strooien om vooral lekker in te kunnen dommelen.

Soms is de argeloze burger de sigaar omdat je bijkans een adviesbureau nodig hebt om de overheid te kunnen volgen. Niet zo vreemd dat rechtsbijstandorganisaties de handen vol hebben aan dit zo verslindende element van de factor tijd. Dit naast de financiële verkwisting en emotionele lijdensweg voor de betrokkenen. Alle gemeenten, waterschappen en provincies hebben zo hun eigen regelgeving, verordeningen en besluiten. Dom, tevreden en vooral arme bevolking is wat deze overheid voor ogen heeft waarbij communicatie en overleg ver te zoeken is.
Neem bijvoorbeeld een ten uitvoer gelegde bouwvergunning die jaren geleden door het hoogste rechtsorgaan werd vernietigd. Maar enkele dagen voor die herroeping werd door diezelfde rechterlijke macht een artikel 19 WRO-procedure voor een ouder bestemmingsplan geaccordeerd. Vooraf kun je het niet bedenken maar hoe zou dit toch mogelijk zijn blijft de vraagstelling. Werd het recht doelbewust ondermijnd of was dit toeval. Recht of krom, u mag het zelf invullen.

Feit is wel dat alles volgens de geheime achterkamertjespolitiek, waarbij zelfs gemeenteraadsleden hun handtekening moesten plaatsen omdat niets maar dan ook niets naar buiten mocht komen. Dit op straffe van niet mis te verstane rechtsmiddelen. Communiceren naar de inwoners daar werd een veto over uitgesproken en het prestige object een openlijke schijnvertoning van burgerlijke ongehoorzaamheid van overheidswege.
We weten dat in de rechtszaal de waarheid niet gesproken hoeft te worden. De voorzitter van de Rechtbank heeft me dit zelf uitgelegd alhoewel mevrouw er wel danige moeite mee had. Liegen en bedriegen is volledig toegestaan maar op leugens en bedrog bouw je zeker geen vertrouwen. Verre van dat, zelfs met feodale toestanden die in deze tijd niet thuishoren.
Het lijkt op het stelselmatig onderuithalen van het geldende rechtssysteem waarbij het lijkt of regel- en wetgeving alleen en uitsluitend geldt voor het onderlinge overheidssysteem of hoe je het dan ook mag noemen.
Trouwens, dit alles doet mij sterk denken aan een episode van commissaris Maigret waarbij de notabelen en rechters boven alle verdenking stonden terwijl het wel degelijk de daders waren van misplaatste praktijken. Ook nu gebeurt hetzelfde waarbij de waarheid onder de pet gehouden moet en zal worden.

In dit onderhavige geval was er Europa die rechten en plichten gelukkig nog wel op een hoger plan heeft staan. De geheime achterkamertjesproblematiek van de gemeente en hogere instanties moesten met de billen bloot met als resultaat onterechte Staatssteun. Binnenkort mag het hoogste rechtscollege zich weer buigen maar wat zal zij het moeilijk krijgen om haar vege lijf te redden van de ondergang. Notabelen en blauwe ogen zijn geen drol meer waard in ons land maar zwijgen is misschien wel de beste remedie.

dinsdag 8 januari 2013

Alles heeft zo zijn voor- en nadeel

Om gefaseerd te komen tot een reductie van 80% van de broeikasemissies ten opzichte van 1990 heeft de Europese Commissie ‘Routekaart klimaat 2050’ geïntroduceerd dat wordt ondersteund door de gezamenlijke landen. De Commissie stelt voor de groei van grondstoffengebruik los te koppelen van de economische groei.

In een tijd van recessie zou dat volgens het Centraal Planbureau neerkomen op een welvaartsverlies van 2% in Nederland. Specifieke energiebelastingen in de vorm van extra heffingen in Nederland liggen - ondanks andere adviezen van de EU - hieraan ten grondslag. Sinds de politiek de koolstofarme economie heeft ontdekt komt ook de handel in CO2 emissies van de grond wat geld kan opleveren. Maar de politiek gaat aan een heel groot aspect voorbij en dat is de evolutie van de aarde waarbij opwarming een natuurlijk proces is.
De uitstoot van gevaarlijke stoffen is in de afgelopen jaren in de lage landen sterk gereduceerd. De smog die dit vervelende aspect ons opleverde is niet meer en heldere luchten leveren nu een geheel ander gevaar op.

Het is de zon die nu zonder filtering met meer intensiteit schijnt en voor extra warmte zorgt. Waarbij tevens de UV-straling wel degelijk in de gaten moet worden gehouden. Warmer ook vanwege de filtering van smog die weg is gevallen. Een prima resultaat waarin de zeefdrukindustrie als een van de eerste bedrijfssectoren al vroegtijdig de maximale doelstelling neerzette als voorbeeld in heel Nederland. Terugdringing van de uitstoot gaat verder en de ondernemers in de branche gaan gezamenlijk voort op de ingeslagen weg. Het verduurzamingsproces in een nieuwe koolstofarme economie, waarbij het wel opvalt dat de belastingdruk op energie in ons land aanzienlijk hoger ligt dan het Europese gemiddelde. De noodzaak voor verduurzaamheid is aanwezig om een verdere reductie tot stand te brengen.
Wellicht gebruikmakend van die kracht van onze energiebron de zon. Aan de andere kant geeft de vrije straling van de zon wel hogere temperaturen.  Gevaarlijk soms om onbeschermd van de zon te genieten en in de ondernemingen op het midden van de dag extra lichamelijke arbeid te verrichten. Long- en hartproblemen bij een te hoge UV-index die het aardoppervlak bereikt. Beschermd zijn tegen de invloed van de zon is een vast gegeven. En zo heeft ieder nadeel z’n voordeel.