zondag 13 januari 2013

Niets zien en horen maar vooral zwijgen.........

De overheid is van mening dat regelgeving aanzienlijk verminderd en vereenvoudigd is voor burgers en ondernemingen. Helaas heb ik niet die ervaring want voor iedere verandering beland je spontaan in een nieuw doolhof van regeltjes. Noem het maar de verlegging van de regeldruk waar de overheid overigens heel sterk in is. Zand in de ogen strooien om vooral lekker in te kunnen dommelen.

Soms is de argeloze burger de sigaar omdat je bijkans een adviesbureau nodig hebt om de overheid te kunnen volgen. Niet zo vreemd dat rechtsbijstandorganisaties de handen vol hebben aan dit zo verslindende element van de factor tijd. Dit naast de financiƫle verkwisting en emotionele lijdensweg voor de betrokkenen. Alle gemeenten, waterschappen en provincies hebben zo hun eigen regelgeving, verordeningen en besluiten. Dom, tevreden en vooral arme bevolking is wat deze overheid voor ogen heeft waarbij communicatie en overleg ver te zoeken is.
Neem bijvoorbeeld een ten uitvoer gelegde bouwvergunning die jaren geleden door het hoogste rechtsorgaan werd vernietigd. Maar enkele dagen voor die herroeping werd door diezelfde rechterlijke macht een artikel 19 WRO-procedure voor een ouder bestemmingsplan geaccordeerd. Vooraf kun je het niet bedenken maar hoe zou dit toch mogelijk zijn blijft de vraagstelling. Werd het recht doelbewust ondermijnd of was dit toeval. Recht of krom, u mag het zelf invullen.

Feit is wel dat alles volgens de geheime achterkamertjespolitiek, waarbij zelfs gemeenteraadsleden hun handtekening moesten plaatsen omdat niets maar dan ook niets naar buiten mocht komen. Dit op straffe van niet mis te verstane rechtsmiddelen. Communiceren naar de inwoners daar werd een veto over uitgesproken en het prestige object een openlijke schijnvertoning van burgerlijke ongehoorzaamheid van overheidswege.
We weten dat in de rechtszaal de waarheid niet gesproken hoeft te worden. De voorzitter van de Rechtbank heeft me dit zelf uitgelegd alhoewel mevrouw er wel danige moeite mee had. Liegen en bedriegen is volledig toegestaan maar op leugens en bedrog bouw je zeker geen vertrouwen. Verre van dat, zelfs met feodale toestanden die in deze tijd niet thuishoren.
Het lijkt op het stelselmatig onderuithalen van het geldende rechtssysteem waarbij het lijkt of regel- en wetgeving alleen en uitsluitend geldt voor het onderlinge overheidssysteem of hoe je het dan ook mag noemen.
Trouwens, dit alles doet mij sterk denken aan een episode van commissaris Maigret waarbij de notabelen en rechters boven alle verdenking stonden terwijl het wel degelijk de daders waren van misplaatste praktijken. Ook nu gebeurt hetzelfde waarbij de waarheid onder de pet gehouden moet en zal worden.

In dit onderhavige geval was er Europa die rechten en plichten gelukkig nog wel op een hoger plan heeft staan. De geheime achterkamertjesproblematiek van de gemeente en hogere instanties moesten met de billen bloot met als resultaat onterechte Staatssteun. Binnenkort mag het hoogste rechtscollege zich weer buigen maar wat zal zij het moeilijk krijgen om haar vege lijf te redden van de ondergang. Notabelen en blauwe ogen zijn geen drol meer waard in ons land maar zwijgen is misschien wel de beste remedie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten