Akkoord aanpak voetbalgeweld

Een wetsvoorstel van minister Van der Steur inzake verscherpte aanpak van misstanden rond voetbalwedstrijden heeft de Eerste Kamer aangenomen.
Burgemeesters krijgen voor een langere periode meer bevoegdheden. Personen die voor het eerst worden betrapt op ernstige verstoring van de openbare orde krijgen mogelijk een gebiedsverbod, groepsverbod of meldplicht. De regeling gaat per 1 juli 2015 in. 
Uit onderzoek blijkt dat de huidige wet in de praktijk voldoet, op een paar knelpunten na. De voorstellen van de minister nemen nu deze obstakels weg.
Nieuw is ook een gebiedsgebod dat de stafrechter kan opleggen. Het is een soort huisarrest waarmee wordt voorkomen dat hooligans op verschillende plaatsen strafbare feiten plegen.

Zomerzonnewende

De langste dag of kortste nacht is onomstotelijk de zomerzonnewende. Het midzomerfeest of zomerzonnewende viel altijd samen met het Sint-Jansfeest. Op die dag werd de geboorte van Johannes de Doper traditioneel gevierd met het ontsteken van vuren. En nieuwe periode werd dan ingeluid en volgens de Juliaanse kalender was dat op 24 juni.
Echter met de invoering van de Gregoriaanse kalender rond 1700 en later vielen die datums niet meer gelijk. De feestdag van Sint-Jan bleef op 24 juni maar de zomersolstitium, zomerzonnewende of langste dag werd volgens de wetten van de natuur op 21 juni een onweerlegbaar feit.

In mythische verhalen altijd een vast omlijnd gebeuren waar de lezer niet omheen kan. De megalithische bouwwerken van Stonehenge of Wéris met duidelijke patronen van de stand van de zon bij opkomst en met de zonsondergang op 21 juni zijn hiervan een voorbeeld. Rond 3000 jaar voor Christus werden de stenen blokken in het laat-neolithicum in overduidelijke halve cirkelvormen aangelegd. Een mysterieus geheel maar wel één met een boodschap.

Hetzelfde met de verhalen van Les quartres fils d’Aymon ofwel de Vier Heemskinderen met Reinout, Adelaert, Ritsaert en Writsaert. Ridderpoëzie uit de Karolingische periode van Renout de Montalbaen geschreven rond 1350. Wat opvalt in deze prachtige epische verhalen is het legendarische Ros Beyaard met de reuzenkracht. Was zo sterk als negen paarden die grote sprongen maakt zodat het lijkt dat het Ros Beyaard vliegt.

Sterke karaktereigenschappen van het Ros die op de feestdag van Sint-Jan werd geboren. Dat was geen toeval want als je op Sint-Jan bent geboren beschikt je over bovennatuurlijke krachten. Volgens de overleveringen was het Ros een kruising tussen een eenhoorn en een dromedaris met draconische eigenschappen.
Een stuk poëzie met fabelachtige verhalen uit het riddertijdperk dat wel degelijk invloed had op de bevolking. Trouwens ook het weer van Sint-Jan, houdt dertig dagen an. Een wijze weerspreuk uit vervlogen tijden.
De legende speelde zich volledig af in de donkere wouden van de Ardennen ofwel Les Fôrets. De vier heemskinderen werden geboren in Marcourt langs de Ourthe, waarschijnlijk op het kasteel van Montaigu, maar er zijn meerdere op iedere streek afgestemde versies van dit meeslepende verhaal.

Het Ros Beyaard werd dus geboren op 24 juni op de feestdag van Sint-Jan. In Pas-Bayard is nog steeds de steen te bewonderen met de hoefafdruk van het Ros die zich daar afzette en kilometers door de lucht sprong of vloog om in Durbuy weer terecht te komen. Een sage of niet maar het respectabele verhaal is indrukwekkend genoeg.

De Hoge Middeleeuwen in de Ardennen

De kleine metropool Marcourt is in de periode van de Hoge Middeleeuwen gebaseerd op Keltische invloeden. Tussen de jaren
 1000 en 1100 in de Ardennen het meest belangrijke centrum. Diverse stammen zochten toen hun toevlucht in de Ardennen. Ook bouwden ze forten op heuveltoppen waaronder die van de Mons Acutus.
 
In het lager aan het water gelegen Marcourt werd een oord gesticht met offerplaats waarvan archeologen restanten uit vervlogen tijden hebben aangetroffen.
Het occulte blijft, dat zonder meer, maar het bestuurlijke centrum van een groot 
gedeelte van de Ardennen was Marcourt, het sprankelende allodium langs de
 Ourthe.

Maar ook op de hoogte van Waha veel activiteiten. Daar werd de Sint Etienne kerk gebouwd. Het is de oudste Romaanse kerk van onze zuiderburen en tevens Waals erfgoed. De kerk is gewijd aan de patroonheilige en weldoener Sint Stefanus. Graficus en kunstenaar Folon liet zich inspireren en maakte zes prachtige vensters gebaseerd op patroonheilige Sint Stefanus. Tevens herbergt de kerk unieke werken van de Meester van Waha. 

Meer beelden van de kalkzandsteenrotsen en Waha ziet u hier.

Marcourt het centrum van de Ardennen in de Hoge Middeleeuwen

Marcourt, les centre des Ardennes dans le moyen-âge

La métropole de Marcourt, était entre l’an 1030 et l’an 1100, le centre le plus important d’une grande partie des Ardennes. Naturellement, l’entrée dans le système féodal c’est fait non seulement administrativement mais également eucharistiquement avec le pouvoir des Comtes de Vedrun et d’Ardennes.  Cela reste fascinant d’essayer de savoir pourquoi au juste Marcourt à été un centre à cette époque. Un nombre d’éléments joue un rôle  essentiel à son histoire.

Nous retournons vers le temps de fer aux alentours de l’an 2900 avant Jésus Christ. L’ère néolithique tardif, un modèle de culture des mégalithes dans les paysages.

Menhirs

Une culture fascinante de monuments de pierres. Tout le monde connaît Stonehenge au Royame-Uni, les pierres y forment des cercles. Plus près de chez nous, à Wéris, dans l’héritage du patrimoine Wallon, on retrouve les dolmens et menhirs. Le plus marquant des monuments, c’est la ligne géométrique de ses anciennes tombes. Dans cette période, les celtes se souvent établis aux endroits stratégiques, en altitude ou le long d’un cours d’eau. 

Divers personnalités cherchaient leur refuge dans les Ardennes, ils ont également bâti des forts au sommet des collines dont celle du Mont Acutus. Plus en contre-bas de Marcourt et le long de l’eau avait été fondé un endroit de sacrifice où les archéologues ont retrouvés des traces.

Mystique

A Waha, on retrouve la pierre de Saint-Hubert. Ce petit village était jadis une ancienne frontière entre le territoire de l’abbaye de Saint-Hubert (Luxembourg) et les Pays-Bas Bourguignons. L’histoire de Waha à un passé loingtains, une situation stratégique et connu pour sa pierre calcaire. Cette longue pierre embrasse un caractère mystérieux.

Aucun menhir, mais un groupe de pierres très vaste. De l’histoire sont nées d’innombrables légendes au sujet des pélérinages de Waha vers Saint-Hubert.  Un pélerin y aurait trouvé le calme intérieur de la pierre.

Le berger du mouton

Au sud de Ortho, vous trouverez le Petit village de Mousny, où l’on trouve trois grands blocs de pierres de quartz sur les hauteurs pendant qu’au pied de la colline on retrouve plutôt des petites pierres nommées “Les Blancs Cailloux” et qui forment ensemble une circulaire ne provenant pas de l’époque mégalithique mais d’un endroit de sacrifice celtique. Ici aussi une légende d’un pélerin prenant la route en automne vers Chapelle de Saint-Thibaut. Un pélerin fatigué demanda sa route et à boire à une berger qui amenait ses troupes dans les collines le long de l’Ourthe. Le berger refusa de donner à boire de sa cruche bien remplie au pélerin. Suite au refus, le pélerin continua rapidement sa route afin d’éviter de se faire attaquer par le chien du berger. 

La nuit tombée, le berger n’était toujours pas de retour à la ferme, des serviteurs du hameau partirent alors à sa recherche et son troupeau dans les alentours. A la lueur de la lune, un serviteur apperçut l’ombre immobile du berger, de son chien et de son troupeau.  En s’approchant, les serviteurs découvrèrent alors le berger, son fidèle compagnon et son troupeau transformer en pierre blanche. Une superstition est donc née de cette légende, le pélerin en question n’était nulle autre que Jésus Christ qui aurait mis le berger à l’épreuve et le punissant de son refus de partage et de sa non croyance.

Des influences explicables

Que peuvent bien avoir en commun Waha, Mousny et Marcourt? Si on forme un cercle autour de Marcourt et que l’on prend la distance fois 9 entre les Blancs Cailloux de Mousny, la pierre de Saint-Hubert à Waha et les menhirs de Wéris, l’écart correspond à environ 20 kms.
Le gabarit de la distance créer par les celtes et réeutilisée par les romains démontre que le 3 était un chiffre Saint à cette époque et que le 9 était représentatif de la perfection et de l’achèvement. Le cercle dont nous parlions ci-dessus est donc le symbole de l’éternité dans début et fin, laissant l’est entièrement libre afin que le soleil puisse faire son travail en tant qu’astre puissant.  Le tout formant un ensemble concret avec les vénérations du soleil et de l’eau pour les forces surnaturelles.

En bref, la petite métropole de Marcourt est au moyen-âge dans les années 1000 à 1100 sour les influences celtiques.  Ceci pourrait être une déclaration de cet endroit imposant et frappant. L’occulte reste, sans plus, mais une grande partie du centre administratif dans les Ardennes et le long de l’Ourthe reste Marcourt.

Photos sur la connexion entre Wéris, Waha, Mousny avec Marcourt vous voir ici

Jan Dirk Stouten Cup 2015 voor Barendrecht

Barendrecht flikte het toch maar mooi. Naast het kampioenschap in de Hoofdklasse zaterdag werd op het fraaie complex van sv Charlois in Rotterdam de prestigieuze JDS Cup gewonnen. Met 5-1 werd Rhoon overtuigend verslagen na een 3-1 ruststand.

Jan Dirk Stouten en Marlies Kranendonk van Barendrecht

Vreugde bij alles en iedereen van Barendrecht die zich vol trots de winnaar mag noemen van het allergrootste knock-out voetbal toernooi van ons land. 
Barendrecht neemt nu het stokje over van RVVH. De Ridderkerkse ploeg werd verleden jaar de winnaar. 

Mooie momenten na afloop van deze sportieve strijd voor de speelsters van Barendrecht die bijzonder blij waren met de titel om de beste ploeg te zijn van de gehele Rotterdamse agglomeratie. Het feest compleet het de echte in het goud gestoken WK babes die in stijl en met elan de velden omzoomden.

Vol trots werden de meiden van Barendrecht in het zonnetje gezet en dat maakte die ene middag op de verjaardag van Priscilla de Bil op de velden van Sportvereniging Charlois helemaal onvergetelijk.  

Meer beelden na afloop van de VoetbalRotterdam Cup ziet u hier

SVS grijpt naast de Princess Cup 2015

Het is de SVS vrouwen opnieuw niet gelukt om de Regio Rijnmond Cup in de wacht te slepen. Was verleden jaar RCL te sterk nu won Berkel uit Lansingerland met 3-4 de prestigieuze Princess Cup 2015. Bij de rust leidde Berkel met 1-3.

De blauw-witte formatie van Arry Willemsen en Murat Karaulu streed op Sportpark Faas Wilkes in Rotterdam tegen het naar de Tweede Klasse gedegradeerde Berkel. Alleen daar was niets van te zien want Berkel ontpopte zich als een echte cup-fighter.
Wel was het veldspel van SVS beter verzorgd en kreeg de ploeg kans op kans maar verzilveren was er niet bij. Maar liefst vier keer werd het houtwerk getoucheerd.

Uit stilstaande momenten scoorde Berkel heel slim en liep uit naar 0-3. Milou Hoefsloot scoorde vlak voor de pauze de 1-3.

In de tweede helft opnieuw een doelpunt voor Berkel uit een hoekschop. SVS aanvoerster Anouk Angkotta benutte een terecht toegekende elfmeter trap en een kwartier voor tijd was het Sabrina Pocorni die op aangeven van Marcela Cabrera voor SVS de aansluitingstreffer scoorde. Verder kwamen de meiden van Willemsen en Karaulu niet. Het blauw-witte slotoffensief bleef echter uit en de ploeg greep opnieuw naast het eremetaal.

Berkel winnaar Princess Cup

Berkel wint Princess Cup 2015

Berkel gaat naar Hoenderloo!! De winnaars van de prestigieuze Regio Rijnmond Cup 2015 laten zich een weekend lang vertroetelen in het Princess Hotel Victoria. En dat is vet cool mooi meegenomen voor de meiden van Cees Kruys die een onevenwichtig jaar meemaakten.

 

Nota bene in het jubileumjaar werd een treetje gewisseld door één. En twee van Ronald Lamens werd opvallend kampioen met nu als klap op de vuurpijl de echte cup-fighters mentaliteit om de beste te zijn in de Regio Rotterdam. En dat neemt niemand Berkel meer af.

Berkel winnaar Princess Cup 2015