‘Struikelen maar in beweging blijven’. Een uitspraak van Mariëlle de Bruijn die haar Bachelor opleiding Theater Design aan de HKU, University of Arts in Utrecht met goed gevolg heeft afgerond. Opnieuw een belangrijke mijlpaal voor De Bruijn die altijd de nodige opvallende verassingen in haar werk naar voren laat komen.
 |
| Mariëlle de Bruijn |
Struikelen, het mag want ook de Chinese filosoof Confusius wist als geen ander dat de grootste overwinning niet is dat we nooit mogen falen, maar dat we telkens als we struikelen weer opstaan. Mariëlle de Bruijn heeft dat heel goed begrepen en de eerste fase bereikt echter nog niet het einddoel. Dat volgt ongetwijfeld maar de opvallende vormen blijven op het netvlies achter.
Een breed lachende Mariëlle de Bruijn ten voeten uit met soms tegengestelde invalshoeken. Eenvoud soms fraai maar meestal met een visie die de toeschouwer zelf moet ontdekken. Materialen en objecten met opvallende primaire kleuren die volledige met elkaar in harmonie zijn. Vindingrijk en doordacht met alles op papier in detail uitgewerkt. Denker en doener en dat al van jongs af aan.
Voorts de uitwerking van ‘Zelfbeschuldiging’. De Bruijn’s specifieke performance project als afstudeerwerk voor theater. De kleur roze nu bepalend voor de vorm van haar acteurs die exact de vooraf bepaalde bewegingen volgen. Als basis een monoloog met nu een geheel andere dimensie. Alles in een contrastrijke en respectvolle akoestische balans op slechts een kleine ruimte. Samen één zijn, een vorm door De Bruijn neergezet waarbij de vraag open blijft of theater kunst is of kunst theater.
Komende woensdag en donderdag te zien op het Internationale Theater Festival in Amsterdam. De plek om het publiek kennis te laten maken met afgestudeerde bruisende talenten met vernieuwende ideeën inclusief technologische ontwikkelingen.
Conceptuele Kunst
L'art conceptuel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten