Hoewel de Tricolores uit Maassluis slechts met tien vrouwen acteerden was Die Haghe machteloos. Die stonden erbij en keken naar de soms bij vlagen wervelende acties.
Na een 0-4 ruststand werd het uiteindelijk 1-5 maar daar deden de dames uit Maassluis zich wel behoorlijk mee te kort.
Belofte maakt schuld want coach Hans Meeuwisse had mij al meerdere keren geïnformeerd over al dat mooie wat met veel enthousiasme in Maassluis was opgezet.
Aangezien ook de aanpak en manier van trainen heel specifiek op technische vaardigheden is berust werd ik al eerder geïnviteerd om dit te komen aanschouwen.
Maar laat ik vooral duidelijk zijn. Het was ondanks de koude wind en het spaarzame zonnetje wel degelijk een prachtig en hartverwarmend duel waar met inzet werd gestreden. Je moet daarbij wel in ogenschouw houden dat de dames van Die Haghe compleet waren maar ook wilden voetballen. Ook in hogere klassen is soms sprake van toneelspel en worden bijkans de loopgraven voor de doelmond gezocht. Dit sierde Die Haghe wel degelijk en het kreeg via goed werk van Vief Fortes Dias mogelijkheden om al vrij snel in de wedstrijd de score te openen. Maar sluitpost Linda Riemslag was helemaal geconcentreerd en deed haar werk met veel overtuiging. Maar ook Sabine van den Ende die de niet eenvoudige taak kreeg opgedragen om die gevaarlijke Fortes Dias uit te schakelen.
De hand van de coach Hans Meeuwisse kwam na het aarzelende begin van het duel duidelijk tot uiting. De positiewisselingen, het aansluiten van linies en vaak de souplesse waarmee de bal werd rondgespeeld en druk werd gezet zijn onderdelen die de man typeren. Dit had al na vijf minuten succes door een doelpunt van Marieke van Scharrenburg. Maar ook de invloeden van assistent trainer Wim Donker werden zichtbaar daar in het Haagse. Overzicht, rust en vertrouwen werd uitgestraald naar de meiden van Hans en Wim.
Na de snelle goal werd het eventjes rustig op Sportpark Ockenburgh in Den Haag. Die Haghe trachtte de bakens wel te verzetten en met lange ballen werden aanvallen ingezet. Marlous Smolders en Britt Jager uit Maassluis wisten in eerste instantie hier niet goed mee om te gaan maar nogmaals de concentratie en het overzicht van Van den Ende en doelvrouwe Riemslag was zonder meer perfect. Die twee stuurden aan en met de ervaring van Jen Walraven in het midden werden de aanvalsgolven weer opgepikt. Zo af en toe werden de voorwaartsen van Die Haghe wel gevaarlijk maar de schoten op de vesting van de Tricolores misten de overtuiging.
Dat de aanval de beste verdediging is bleek wel want na het tweede doelpunt van de ploeg uit Maassluis, wat werd gescoord in de 25e minuut door Marcha Grauwmeijer, ging het in rap tempo verder. Kansen of eigenlijk uitgespeelde aanvallen waren er veelvuldig en die hadden gewoonweg in het doel moeten verdwijnen, maar dat gebeurde jammer genoeg niet.
In de 30e en 32e minuut scoorden de Tricolers en bij rust stond de 0-4 steevast op het scorebord. Het waren opnieuw Marieke van Scharrenburg en Marcha Grauwmeijer die het net deden bollen.
Na de warme thee waren het de dames van Die Haghe die nog steeds overtuigd waren om met 5-4 te kunnen winnen. Een hele goede positieve instelling bij de meiden van Stephan Domburg maar de realiteit was geheel anders. Het waren de Tricolores die met bij vlagen sprankelend voetbal de Haagse dames helemaal vastzetten op eigen helft. Met acties van Annelies Heinen op links en het inschuiven van Cindy van Rijswijk zou je toch iets meer rendement verwachten maar het leer ging er gewoonweg niet in. De afwerking liet te wensen over maar het moet worden gezegd dat de verdediging van Die Haghe goed functioneerde. Vooral Mindy Kroon deed knap werk daar achterin maar had handen en voeten nodig om Marieke van Scharrenburg af te stoppen. Het was alleen jammer dat er geen klinkende munt werd geslagen uit dit imposante veldoverwicht.
Zoals gebruikelijk in onbeschreven voetbalwetten valt dan meestal het doelpunt aan de andere kant en dat gebeurde. Dit werd toch een beetje te gek en de Tricolores weer helemaal bij de les. Uit een schitterende aanval was het Grauwmeijer die zich op links prachtig vrijspeelde en het leer in de voeten schoof van de aanstormende Marlon Leliveld die vervolgens de robuuste verdedigsters te vlug af was en de 1-5 eindstand op het scorebord bepaalde.
Mooi en met bij vlagen sprankelend spel met wel enige terughoudendheid om niet vol gas te gaan. Angst bij de start om met z’n tienen de klus te klaren en om één op één te spelen maar het lukte allemaal perfect en de opdrachten werden uitgevoerd. Met dit team moet veel meer te halen zijn maar wat van het grootste belang is dat het plezier in dit op zich eenvoudig ogend spelletje het allerbelangrijkste is.
Coach Hans Meeuwisse heeft mij overtuigd van zijn gelijk. Proficiat met dit team waar latente mogelijkheden een belangrijke basis is om verder aan te werken. Ook voor de techniek en tactiek maar vergeet daarbij de fysieke mogelijkheden niet. Er zit veel meer in en als tien meiden dit laten zien dan ben ik toch heel nieuwsgierig wat een compleet Tricolore team laat zien.............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten