Odin liet zijn twee raven Huginn en Muninn iedere dag opnieuw door de negen werelden vliegen. Alles onder de grote paraplu van Yggdrasill, de altijd groene levensboom die de werelddelen als een as met elkaar verbindt. En dat langs de Bifröst, de gloeiende wankele brug met de schitterende kleuren van de regenboog.
Odin was de god van leven en dood. Hij was echter nooit zeker van de veilige thuiskomst van zijn twee grote trouwe zwarte vogels met bijzondere gaven. Die zijn immers nieuwsgierig van aard, kunnen perfect imiteren en spreken als mensen.
Een raaf vliegt hoger in de lucht en kan heerlijk op de thermiek geruisloos mee zweven. Gedachten en geheugen, de spirituele vermogens en het evenbeeld van Odin waar we nog steeds de woensdag aan te danken hebben. Zij pikken het op.
Het is een stukje skaldische poëzie van de Noormannen maar nog steeds actueel in deze roerige tijd. Immers een kwartiertje boven de Amsterdamse Rivierenbuurt en de Zuidas rondvliegen geeft ook al veel Gb’s aan informatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten