zaterdag 4 september 2021

Kosmogonie

De maand september biedt weer spektakel. Het is wel zo dat deze stelling op meerdere vlakken uitlegbaar is. Op 6 september nieuwe maan, volle maan op 20 september en op 22 september 2021 duurt heel toevallig de dag even lang als de nacht. De equinox waarbij de zon loodrecht boven de evenaar staat. Ook een aanwijzing dat de astrologische herfst dan van start gaat. Het zijn tevens de vingerwijzingen na de chaos in het Haagse. Een mogelijke schepping met alle mythen en sagen die nu te berde zijn gebracht. Na het ruimen van het puin komt er een nieuwe structuur. Immers, het intellect moet nog heel duidelijk gaan landen in de hofstad.
Als we naar de hemellichamen kijken worden de overeenkomsten wat duidelijker. Mercurius valt af omdat deze als trouwe secondant van de zon nog vol in de schijnwerper staat. Wel zijn de planeten Jupiter en Saturnus prima waar te nemen. Op 16-18 september zien we dan ook dat de Maan heel toevallig deze twee gasreuzen passeert. De blauwe planeet Neptunus staat wat dichter bij onze aarde maar is niet met het blote oog zichtbaar. Naast onze wachter Mani houden we dan over Jupiter, Zeus of Odin en Saturnus of Kronos. En in het Haagse hebben we de reus met de meeste stemmen. Alle zetelend op een speciale hoger gelegen plek. De een in een torentje, de ander op de berg Olympus en Odin in de Asgard. Alles gebaseerd om overzicht te behouden met de wereld om hun heen.
Zo zijn er meer memorabele kenmerken. Odin zien we met Gungnir, donder en bliksem met Jupiter, Saturnus met de sikkel en heeft zelfs connecties met het schimmenrijk. En onze eigen stemmenreus zien we met een Koga. Echter, Odin was in gezelschap van de twee raven Huginn (geheugen) en Muninn (gedachten) maar die kenmerken zijn juist het vervelende mankement bij de stemmenreus. Het geheugen en besef van normen en waarden is zelf met twee ogen discutabel.

Als laatste de ko(s)mische voorspelling van de duur van de formatie. Thales van Milite berekende de lengte aan de hand van de schaduw. Onze reus meet 193 centimeter. Afhankelijk van de stand van de zon kunnen we naar de schaduw kijken. We zitten nu op 170 en dus nog 23 te gaan maar des te lager de zon wegzakt in de zee des te langer het gaat duren. De feestdagen rond Saturnalia komen er immers al snel weer aan. Dit alles zijn slechts een aantal overeenkomsten met het huidige zonderlinge stelsel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten