Een wereld van verschil in Wilnis

Doelvrouwe Isabella Koenen van CSW had het er zichtbaar moeilijk mee. Niet vanwege die acht doelpunten die ze om haar oren kreeg maar Isabella was aangeslagen door de houding van sommige medespeelsters die het verlies op haar wilde afschuiven.
Onzin uiteraard en echt een schande was het zeker niet want hoeveel keer Koenen al graaiend en soms hoog in de lucht redding bood, daar werd echter door sommige dames van de ploeg uit de Ronde Venen niet bij stil gestaan.
Aan de andere kant had CSW ook nog eens de pech om tegen het beste team van dit moment te spelen. Zo mag je het ook stellen want zelfs in de Eredivisie wordt dit niveau niet gehaald.
 
RCL walst lekker door in een prachtig ritme met schitterend combinatie voetbal. En wat zou je er ook tegen kunnen doen??

Tweeling zus Diana was van mening dat ook de indeling van de KNVB bekerronde altijd een ongelijke is. Een strijd die nooit gewonnen kan worden met teams als Ter Leede en RCL in de poule. Daarin scoort Diana Koenen uiteraard haar punt en wie weet wordt het vrouwenvoetbal eens serieus genomen daar in Zeist.

Maar gedane zaken nemen geen keer. RCL domineerde vanaf de eerste minuut zonder Chavelli Stolk en Ramona van der Harst en wat het team van coach Janny Timisela daar tegenover stelde was uitsluitend het spel van de Racing te ontregelen. Dat lukte wel degelijk maar de spaarzame uitvallen waren slechts op een hand te tellen. Daniëlle Singerling en Christianne Bijman waren niet bij machte een bres te slaan bij Geke Maat en Marcha Duijkers en doelvrouwe Natasja Rensen van RCL stond bijkans te vernikkelen in de kou.
De coaches Hans de Winter en René van Giezen hielden op dat moment nog wel het hoofd koel maar later, diep in de tweede helft, kwamen de twee in dispuut met de leidsman die niet geheel consequent floot.

RCL creëerde de kansen maar Isabella Koenen stond af en toe in de weg maar na 24 minuten spel was het verzet gebroken en mocht Shirley Nederpel scoren. Later gevolgd door een doelpunt van Lenie Mendes Fernandes.
Opvallend was het spel van Madieke Zaad die daar op het middenveld een week voor de officiële datum al lekker aan het strooien was met prachtige passes maar ook zich telkens weer liet terugzakken om Christianne Bijman niet in haar spel te laten komen.

Na de pauze nog meer experimenten bij de Racing en de trein kwam ritmisch op stoom in een temperatuur van rond het vriespunt. Werkelijk prachtig om te zien waarin iedere speelster werd betrokken. Uiteraard heb je dan die sluwe Priscilla de Vos die heel listig menig balletje verslond en ook bij een hoekschop nog wel even om aandacht vroeg.

Maar ook de acties en combinaties van Kirsten Kok, Lenie Mendes Fernandes, Martine de Bruijn en Marcella Cabrera mochten er zijn en bracht warmte in de kou bij het ondergaande zonnetje.
Het waren er dus zes in deel twee die op naam kwamen van Priscilla de Vos, Lenie Mendes Fernandes en Kirsten Kok. Met De Vos als uitschieter met het inschieten van het leer (drie maal) en Kirsten Kok die ook twee maal het net deed bollen.

Voor de ploeg van de tweeling Diana en Isabella Koenen uiteraard een teleurstelling maar die moeten dit heel gauw vergeten want de Leiderdorpsen maakten een wereld van verschil daar in Wilnis. En daar was niets tegenin te brengen.

Met vier wielen door de bocht

Nederland is van oudsher een land waar de fiets niet weg te denken is in het huidige levendige straatbeeld. Kinderen, schooljeugd, ouderen, ja vrijwel iedere inwoner heeft wel zo’n trouwe tweewieler. Boodschappen doen of lekker ontspannen en tegelijkertijd genieten van de natuur. Het zijn zomaar de mogelijkheden die het fietsen ons biedt.

Maar als mindervalide kom je met een normale fiets vaak niet zo heel erg ver. In die gevallen heeft men gelukkig de beschikking over een driewieler of een fiets met zijwielen en frames met een lage instap. Een keuzemogelijkheid met twee wielen voor of twee wielen achter. Daarbij gaat het vooral om de stabiliteit en dat scoort nu eenmaal het beste met twee wielen voor.

Vanuit de discussie die in 1990 werd gevoerd om te komen tot een betere stabiliteit die ook onder andere omstandigheden dan uitsluitend asfalt het beste tot zijn recht zou komen startte de Haagse Jan van Zelderen met de ontwikkeling van een vierwiel fiets. Een gewaagd onderwerp wat zondermeer uitdagend maar ook een duidelijk een innovatief karakter had. Veel elementen moesten de revue passeren en dienden verbeterd te worden. De aandrijving en het in balans houden waren daarbij de eerste belangrijke aspecten.

Technisch werden er voldoende oplossingen aangedragen die vaak door andere constructeurs finaal over het hoofd werden gezien.  Een denkbeeldige starre as met in het midden een draaipunt zoals bijvoorbeeld bij het skateboard het geval is. Molenwiekbesturing wat vele voordelen bood met een aandrijving door middel van een klassieke trapbeweging en een korte ketting.

Het werd de ‘Prettigverplaatsfiets’ of de ‘Rydtfiets’ met een comfortabele zitting met een gestroomlijnde kap die de bestuurder tegen de normale weersinvloeden bescherming moet bieden.

Het grote voordeel van deze ‘Rydtfiets’ is de korte draaicirkel met daaraan gekoppeld de grote wendbaarheid en de stabiliteit want zelfs op een zandweg blijven de wielen in één spoor volgen. Een prachtig stukje Haags denkwerk wat ook inmiddels al beschermd is.  Met een totale lengte van 220 cm, een gewicht van slechts 45 kg  en maar 77% druk op de voorwielen een prachtig stukje vernuft.

Voordelen te over voor dit juweeltje wat als prototype al jaren zijn pluspunt ten opzichte van een driewieler heeft bewezen. Inmiddels zijn er investeerders die belangstelling hebben getoond. Veel uit het buitenland maar Jan van Zelderen houdt vast aan zijn principe dat het uiteraard ook heel doodgewoon in ons eigen land in productie zou moeten worden genomen. “We zijn een fietsland van origine, dus waarom ver weg als de kennis hier voorhanden is”, vertelde Jan van Zelderen heel spontaan. Een waarheid als een koe uiteraard want na vele jaren ontwikkelen is de doorbraak nabij. Het gaat erom spannen en Van Zelderen volgt alles op de voet alhoewel hij liever met vier wielen door de bocht gaat.

VVIJ na verlies tegen RCL in de rode zone

De dames van het tweede team van RCL hebben orde op zaken gesteld. Voetbalvereniging IJsselstein werd met 1-4 verslagen en de weg omhoog is na een heel matige seizoenstart ingezet.
Met rust was het 0-2 door doelpunten van Samanta Stojanovic en Nina van der Mast. Na de thee waren het Sandy van de Water, Robin Hendriks en nogmaals Nina van der Mast die de eindstand van 1-4 bepaalden.

Een gehavend promovendus VVIJ met Lerato Sinester en Shamarah Lemmers die na blessures geen volle wedstrijd konden spelen maar wel een team met veel spelvreugde.
De eerste minuten waren voor de thuisploeg met ondermeer een vrije trap van Robin Hendriks die door doelvrouwe Denise Koorevaar goed werd gestopt. In de achtste minuut mocht aan de andere kant Samanta Stojanovic zomaar doorlopen en die passeerde doelvrouwe Lisa Ahsmann zonder blikken of blozen en de 0-1 was een feit. VVIJ bleef druk zetten en Malissa Klein kreeg twee fraaie mogelijkheden de stand gelijk te trekken maar Denise Koorevaar greep goed in.

In de 14e minuut werd het 0-2 door een heel fraaie vrij trap van Nina van der Mast die over de graaiende handen van keepster Lisa Ashmann in de touwen werd geschoten. Twee minuten later kreeg VVIJ weer een tegenslag te verwerpen. Mandy Cozijn moest met een ernstige lijkende knieblessure het veld verlaten.

De dames uit Leiderdorp onder leiding van coach Barry Sikking hadden het spel helemaal onder controle en speelden sneller en attractiever. Inge Versteeg kreeg daardoor wel een aantal mogelijkheden maar nog steeds moet de bal de doellijn passeren. Shanon Hoeflaken en Carmen Oostdam waren in de voorhoede van de thuisploeg het dichtst bij de aansluitingstreffer maar Koorevaar greep op haar bekende wijze goed in. Merel van den Eshof van RCL kreeg in de eerste helft nog een gele kaart voorgeschoteld vanwege wat commentaar op de leiding.

Na de thee twee wissels bij RCL. Lindsay de Zwart en Sandy van de Water kwamen in de ploeg en de eerste de beste actie van Samanta Stojanovic was prachtig en wat legde ze het balletje mooi breed op de inkomende Sandy van de Water die met haar eerste balcontact direct al scoorde. 0-3 en in feite de wedstrijd op slot maar daar dachten de dames uit IJsselstein toch wel anders over. Die wilden zich niet gewonnen geven en begonnen het spel naar hun hand te zetten. Door die druk kwamen er grote kansen voor ondermeer Van de Water maar die maakte daarvan geen gebruik. In de 60 minuut scoorde de thuisploeg door een fraai doelpunt van Robin Hendriks.
Met 1-3 op het scorebord en een RCL wat met Joyce Thissen een mooie aanval opzette maar Samanta Stojanovic mistte. Aan de andere kant een aantal mogelijkheden om toch de aansluitingstreffer te scoren maar ook dat liep niet zoals het in de theorie zou moeten uitpakken. In de 70e minuut maakte wederom Nina van der Mast weer zo’n spectaculair doelpunt om bijkans van de hoekvlag een vrije trap rechtstreeks in het net te schieten. 1-4 en de wedstrijd weer helemaal onder controle van de Leiderdorpsen.

Een verdiende overwinning waarbij RCL de weg omhoog heeft ingeslagen en de problemen bij de thuisploeg alleen maar toenemen. In de degradatiezone aangeland en een reeks blessures die de ploeg duidelijk parten gaan spelen in de komende wedstrijden.

Eredivisie grootste zorgenkind KNVB

De voorlichtingsavonden inzake het door de KNVB gelanceerde ‘Voorstel aanpassing competitiestructuur veldvoetbal’ hebben inmiddels plaatsgevonden. Vrijwel het grootste deel van de verenigingen gaat instemmen met hetgeen is gepresenteerd tijdens de districtsvergaderingen. Voor de lagere klassen is de sportieve beleving door middel van periodekampioenschappen weer helemaal op orde waarbij spanning en kwaliteit in de competities het gehele seizoen gewaarborgd zal zijn.
Maar voor de teams die uitkomen in de Hoofdklasse zullen er nog de nodige aanpassingen moeten komen en zelfs het voortbestaan van de Eredivisie voor Vrouwen is onzeker.

Inhoudelijk rammelt er nog wel iets aan het gepresenteerde ‘Voorstel’ om de top van het vrouwenvoetbal in ons land goed op de kaart te zetten. Hoofd wedstrijdzaken van West II is Jozef van der Vooren die het gehele KNVB project begeleidt en hij is zowel lid van de Stuurgroep alsmede van de Klankbordgroep. In deze Klankbordgroep hebben ondermeer ook zitting Marianne Aanen van SteDoCo, Martin Langbroek van Jodan Boys, Wessel Sikma van Tolbert, Jan Buitenhuis van Oranje Nassau, Gonny Bisseling van RK HVV en Sarina Wiegman van ADO Den Haag.
Van der Vooren vertelde tijdens de voorlichtingsavond in Gouda hoogst ongelukkig te zijn met een aantal teksten die in het ‘Voorstel’ staan. Zo staat vermeld dat de satellietclubs zorg dragen voor de handhaving van de kwaliteit in de huidige Hoofdklasse.
Een zinsnede die de niet aan een Eredivisie verbonden clubs op een zeer discutabele plaats zetten terwijl verenigingen als RVVH, SteDoCo, Reiger Boys, RCL en RK TSV op bestuurlijk alsmede organisatorisch/technisch niveau alles perfect op orde hebben.
Een wel erg grote voortrekkersrol is toebedeeld aan de satellietclubs en daarmee was Jozef van der Vooren het wel eens. Hij had volgens zeggen geen keus want een aantal teksten zijn overgenomen uit het ‘Visiedocument’ wat onder de directe verantwoordelijkheid valt van de Stichting Eredivisie Vrouwen en die deze teksten in het ‘Voorstel’ opgenomen wilde zien. De KNVB was hier nu niet bepaald erg gelukkig mee.

Ook kwam in Gouda aan de orde dat het een hele grote tegenvaller was dat de UEFA had beslist de eindronde van het EK Vrouwen 2013 aan Zweden te vergeven. Ons land werd weer overgeslagen. Heel erg jammer maar als in het ‘Voorstel’ staat vermeld dat de toekomst van de Eredivisie voor Vrouwen nog steeds onzeker is, lijkt het ingenomen standpunt van de UEFA begrijpelijk. Uiteraard is er dan sprake van de kip en het ei-situatie, maar er mag dan toch wel verwacht worden dat er een toekomstvisie geprofileerd is die aan duidelijkheid niets te wensen overlaat.

Ook vertelde Van der Vooren dat één of meerdere BVO’s gewoonweg de stekker er uit kunnen halen waarop vervolgens de vraag naar boven kwam of het dan gerechtvaardigd zou zijn om een Topklasse in te voeren. Als de Eredivisie wel intact blijft en zoals gewenst naar 12 teams wordt uitgebreid is de Topklasse wel op zijn plaats voor de doorstroming van talenten,’ aldus de KNVB-er in hart en nieren.
Maar ook als de Eredivisie wel implodeert kunnen de speelsters terug naar de clubs waar ze ingeschreven staan en in de nieuw te vormen Topklasse spelen maar deze opmerking werd in de wandelgangen opgevangen.

Er zijn echter nog meer haken en ogen waardoor de niet satellietclubs op afstand blijven. Volgens Marianne Aanen van SteDoCo uit Hoornaar moeten nog heel duidelijk de tussentijdse overschrijvingen en de promotie/degradatieregelingen tegen het licht gehouden worden en waar nodig aangepast. Daarnaast valt het Marianne Aanen op dat de Eredivisie voor Vrouwen, die onder de amateursectie van de KNVB valt, nog steeds een gesloten karakter heeft. ‘Dit druist tegen alle juridische regels in, ook internationaal’, aldus Aanen.
Ook Jozef van der Vooren onderkent dit manco in het ‘Voorstel’. Zoals het nu bij de mannen het geval is in de Topklasse, zo zou het ook bij de vrouwen moeten gebeuren. De mogelijkheid om te kunnen doorstromen naar het hoogst haalbare moet aan een vereniging worden aangeboden. Er zijn regels voor maar als een club in de Eredivisie zou willen spelen en  aan de voorwaarden voldoet moet dit mogelijk zijn, aldus Van der Vooren. Een gesloten competitie is verleden tijd, daar is iedereen het wel over eens.

De KNVB zit dus flink in de maag met de stellingname van de Stichting Eredivisie Vrouwen. Tijd volgens Jozef van der Vooren om als Hoofdklasse-verenigingen de koppen bij elkaar te steken en de juiste beslissingen te nemen waarbij wat hem betreft zelfs de meerwaarde van de BVO’s ter discussie mag komen.
De conclusie is dat de in het ‘Voorstel’ genoemde initiatieven voor de lagere klassen een prima zaak is waarop al lang werd gewacht.
De kater blijft voor de Hoofdklassers wanneer de vele voetbalverenigingen op democratische wijze hun instemming betuigen aan de plannen tijdens de algemene ledenvergadering die op 4 december wordt gehouden. Het ‘Voorstel’ heeft in dit traject voor de verenigingen die niet zijn gelieerd aan een BVO niet de duidelijkheid gebracht die noodzakelijk is om de top van de breedtesport in goede banen te leiden.

De Hoofdklassers zijn nu aan zet maar of er echt structureel overleg gevoerd gaat worden, wordt ten zeerste betwijfeld. Met slechts een 10% reactie op de KNVB enquête blijkt wel dat de kloof tussen de satellietclubs en de andere verenigingen groter is geworden terwijl er juist overleg moet komen tussen de BVO’s en alle Hoofdklassers om de neuzen dezelfde kant op te laten staan en voor professioneel topvoetbal te gaan.

Mede gezien het geringe percentage van reacties van de zijde van de Hoofdklassers zou de KNVB er wellicht goed aan doen om zelf de betrokken clubs uit te nodigen voor een bespreking waarbij dan juist de materie nader besproken en uitgewerkt zou kunnen worden.